Απουσία

Έχω σχεδόν ένα μήνα να σε δω και άλλο δεν παλεύεται.
Και δεν τα βάζω με σένα , ρε γαμώτο μου, μα με μένα.
Που έλεγα πως δε θα ξαναχωθώ στα ίδια λούκια, πως τώρα έχω την εμπειρία.
Κι ήμουν σίγουρη πως τώρα θα ξέρω πως να φερθώ, πως θα κρατήσω χαρακτήρα.
Ξέρεις όμως τελικά μωρό μου ποια είναι η ουσία; Πως εγώ πάλι νιώθω μαλάκας.
Νιώθω να εξαρτάται το ''είναι'' μου από σένα. 
Το μυαλό και η ψυχή μου ίσως στην τελική ήδη να σου ανήκουν.
Μα εγώ αυτό δε το'θελα. Καθόλου. 

Είμαι συνέχεια έξω. Τριγυρίζω άσκοπα στους δρόμους.
Μπαίνω και βγαίνω σε μαγαζιά, πίνω πολύ. 
Μπορεί και να φλερτάρω με άλλους έτσι μπας και με ξεγελάσω.
Μπας και πιστέψω κι εγώ το παραμύθι που πασάρω στους άλλους.
Πως τάχα είμαι καλά, πως μπορώ χωρίς εσένα, πως δεν είμαι κρεμασμένη απάνω σου.
Και γελάω με ανόητα αστεία που μετά από λίγο τα ξεχνάω. 
Και παριστάνω τη χαζογκόμενα ενώ δεν είμαι.
Και ψάχνω να βρω μάταια ένα γαμήμενο τρόπο να ξεφύγει το μυαλό μου από σένα έστω για δυο λεπτά.
Βαρέθηκα όμως. Κουράστηκα. Κι όλο αυτό είναι μια απάτη.
Στην πραγματικότητα το μόνο που θέλω είναι να σε δω.
Ίσως στην πραγματικότητα να τριγυρίζω και να μένω έξω ως αργά με μια τέτοια ελπίδα.
Θέλω μόνο να μου χαμογελάσεις ξανά. Να δω το βλέμμα σου καρφωμένο στο δικό μου.
Χάνουν χωρίς εσένα το νόημα τους οι μέρες μου.

Κι είναι τόσο όμορφη , ρε πούστη μου, αυτή η πόλη της νύχτες.
Είναι που εξ αιτίας σου έγινε για μένα η πιο ερωτική
και άσε τους άλλους να μιλάνε για τη Θεσσαλονίκη. 
Στέκομαι για ώρα σε γωνιές που βρεθήκαμε
και περνάω δρόμους που θα'θελα πολύ να περπατήσουμε μαζί
μια τέτοια ζαλισμένη βραδιά λιώμα από το μεθύσι.
Γιατί τέτοιες βραδιές όλα φαίνονται πιο εύκολα
κι είμαι ικανή να περιμένω και τα πιο μεγάλα θαύματα.

Κοντεύει 4, ζαλίζομαι και νιώθω άδεια.
Την έχω πατήσει τέρμα άσχημα μαζί σου.
Σε ψάχνω , μωρό μου , μέρες τώρα και δεν κουράστηκα.
Διότι το ξέρω πως μόνο όταν σε δω ξανά θα ησυχάσω.
Αν σε έβρισκα , για παράδειγμα , απόψε ή χθες ή προχθές ή αύριο
θα'χα τόσα πολλά να σου πω μπας και με καταλάβαινες λιγάκι
και δε χανόσουν ξανά στο μεγάλο ''εγώ'' σου.
Για σένα είμαι έτοιμη να αφήσω κάθε σιγουριά
και να παραδοθώ σε εσένα.
Δεν με ενδιαφέρει αν νιώθεις κάτι λιγότερο
αν δε με θες όσο σε θέλω εγώ.
Δεν με νοιάζει τίποτα, θέλω μόνο να σου δώσω ό,τι έχω.
Να μοιραστώ μαζί σου τις νύχτες και τις μέρες μου.
Και θέλω μόνο εσένα για κάτι τέτοιο, κανέναν άλλο.

Γιατί , ρε μάτια μου , εξαφανίζεσαι έτσι;
Πότε θα σε ξαναδώ;
Πονάει περισσότερο απ'όσο πίστευα.
Κι αν όλα, από σένα τέλειωσαν, σε περιμένω να μου το πεις.
Αν όχι , τότε έλα, γιατί πρέπει να σου ανοιχτώ.

Υ.Γ. Είμαι μεθυσμένη!