Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2011

Το μικρό θαύμα...

Απόψε,χρειάστηκε προσπάθεια.
Χρειάστηκε προσπάθεια για να σου μιλήσω,να σε κοιτάξω έτσι.
Να μη δακρύσω,να μη ξεσπάσω.
Μα εσύ δεν καταλαβαίνεις.Ποτέ δεν κατάλαβες.
Μονάχα θίγεσαι,στεναχωριέσαι,εκνευρίζεσαι.
Σήμερα όμως κάτι άλλαξε.
Με κοίταξες διαφορετικά,πρόσεξες αυτά που είπα.
Σε έβαλα σε σκέψεις.
Κι είναι αυτή η σημαντικότερη νίκη που θα μπορούσα να πετύχω.
Ήτανε δύσκολο,μωρό μου.
Δε ξέρω αν θα καταφέρω ποτέ να σου ξαναμιλήσω έτσι.
Έπρεπε όμως να γίνει.Θα'πρεπε από καιρό.
Δεν έχω άλλες ιστορίες να σου πω.
Πόσα παραμύθια να σου διηγηθώ;
Μην πικραίνεσαι,καρδιά μου.
Τα πράγματα είναι πιο απλά,απ'όσο νομίζουμε τώρα.
Σκέψη χρειάζεται μόνο και διάλογος.
Δεν πήγαινε άλλο,κουράστηκα.
Δεν αντέχω να ξενυχτάω
να περνώ ώρες ατέλειωτης σκέψης και μοναξιάς
να θέλω να κλάψω και να μη δακρύζω
να θέλω να φύγω και να μην μπορώ.
Και αν επέλεξα να σου μιλήσω,είναι γιατί δε θέλω να σε χάσω.
Μπορώ να θάβω τα όνειρα και τα θέλω μου για σένα
μα δεν αντέχω να σε βλέπω να φεύγεις.
Σ'αγαπάω μωρό μου.
Κι είναι αυτή η μεγαλύτερη και πιο αγνή αλήθεια μου.
Από την αγάπη τρέφομαι και παίρνω δύναμη.
Για την αγάπη μένω εδώ.
Όχι για εμένα,ούτε για εσένα.
Μόνο για την αγάπη.
Σκέψου,μωρό μου.
Αυτό που ζήσαμε εμείς,άλλοι δε το ζούνε ποτέ.
Ας μην υψώνουμε για τοίχο τον εγωισμό μας.
Τα δικά μου όρια τα έσπασα απόψε.
Κάνε κι εσύ το ίδιο.
Μια φορά μόνο κάνε στην άκρη τον εγωισμό σου
και σκέψου όσα σου είπα.
Το έκανα για το καλό σου.Για το κοινό καλό μας.
Εγώ θα σε περιμένω.
Και απόψε και αύριο και μεθαύριο και πάντα.
Και μη λυπάσαι για το χρόνο που χάσαμε
και χάνουμε τώρα.
Έχουμε όλο τον καιρό μπροστά μας.
Όταν γυρίσεις
-γιατί θα γυρίσεις κάποια στιγμή-
θα σου λέω και πάλι ιστορίες
για τους Ανθρώπους και το Θέατρο
θα διαβάσουμε ξανά μαζί ένα βιβλίο
θα κοιτάξουμε πάλι τον ουρανό
θα ξαναπάμε βόλτα στα αγαπημένα μας μέρη.
Κι έπειτα,δε θα σου ξαναμιλήσω έτσι.
Δε θα το αντέξω για δεύτερη φορά.
Μου ήταν τόσο δύσκολο.
Μα,δε γινόταν αλλιώς.
Ήταν ένα μικρό θαύμα,μωρό μου.
Και απόψε το ζήσαμε. Ποτέ μη το ξεχάσεις.



Για σένα το τραγούδι που ξέρω ότι το αγαπάς.
Θυμάσαι που σου το τραγουδούσα;
06/10/08.
Μη ξεχνάς,σε παρακαλώ.Εγώ δε ξεχναώ.

1 σχόλιο:

  1. συγκινήθηκα...
    θα γυρίσει...και αυτό επειδή η αγάπη σας είναι τέτοια που αξίζει να γυρίσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.