Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Παραλήρημα μεταμεσονύκτιο

Τώρα τελευταία όλο γυρνάω από δω και από κει
στους δρόμους αυτής της πόλης
και όλο κάτι ψάχνω να βρω. Ή κάποιον.
Με πιάνω να κρύβομαι. Είναι που δε θέλω να σε δω.
Δε θέλω να δω τα μάτια σου καρφωμένα πάνω μου
ούτε να ακούσω τη βραχνή σου φωνή, το γέλιο σου.
Όχι πια. Δε θέλω να μιλήσουμε ρε παιδί μου.
Άλλωστε τα πιο σπουδαία ειπώθηκαν.
Τα άλλα περιττεύουν. Μη θες να κερδίσεις χρόνο.
Απλά δεν έχει νόημα.

Κι είναι ώρες που δε θέλω τίποτα άλλο
παρά μόνο να χαθώ και κανείς να μη με ψάξει.
Δε ξέρω, νιώθω κουρασμένη, αηδιασμένη.
Όχι από σένα, όχι. Μα από τους άλλους ναι.
Από κείνους τους υποτιθέμενους φίλους που στην 1η ευκαιρία σε ''πουλάνε''.
Που ό,τι και να κάνεις για τα μούτρα τους, περνάει απαρατήρητο.
Είναι που μερικοί άνθρωποι γεννήθηκαν αχάριστοι, ίσως να μη φταίνε.
Μα εγώ τους σιχαίνομαι. Ή μάλλον ούτε καν αυτό πια.
Και δεν είναι που δε φεύγω εγώ.
Είναι που δε φεύγουν ούτε αυτοί.
Και δε ξέρω, δεν μ'ένιωσαν ποτέ.
Ούτε για μια στιγμή δεν ήμουν δική τους.
Ούτε για μια στιγμή δεν κατάλαβαν τι αληθινά είμαι.
Πολύτιμες ώρες χαμένες από τη ζωή μου.
Έλεγες πάντοτε με επιμονή ότι χαραμίζομαι.
Παρόλο τον εγωισμό μου τώρα σε παραδέχομαι.

Κι αν απευθύνομαι τώρα σε εσένα
είναι γιατί μόνο εσύ με ένιωσες.
Μόνο εσύ έψαξες και με βρήκες.
Μονάχα εσύ μ'έσωζες πάντα.
Κι ήσουν εσύ που μου'μαθες πως το πιο σπουδαίο στη ζωή
είναι να δίνεις και να παίρνεις αγάπη.
Πολύ ουτοπικό, πιο παλιά γελούσα μ'αυτό.
Με σένα όμως το πίστεψα. Και αυτό.
Και δε ξέρω αν είναι καλό ή κακό
αλλά σίγουρα με έκανε καλύτερο άνθρωπο.
Με την έννοια που το αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστο.

Μωρέ τους βαρέθηκα τους ξενέρωτους, τους μίζερους, τα θύματα.
Πάντα μ'άρεσαν οι άνθρωποι οι δυναμικοί, οι ντόμπροι
που'χουν κάνει μεγάλες μαλακίες στη ζωή τους, μα τις παραδέχονται.
Τώρα προτιμώ λιγάκι την μοναξιά.
Και βρίσκομαι να'μαι βυθισμένη
σε σκέψεις,ιδέες,βιβλία και άδεια μπουκάλια
χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια μου
στους ήχους κάποιου αγαπημένου τραγουδιού.
Τι μποέμ σκηνικό! Μα...ποια είμαι τέλος πάντων;
Αν ήμουν λίγο πιο αποφασιστική
θα τα'χα κάνει όλα πουτάνα και θα'χα εξαφανιστεί.
Πάντα όμως κάτι με κρατάει πίσω.
Σαν να δένουν τη ψυχή μου αόρατα σχοινιά.
Επιτέλους όμως...εσύ δεν είσαι πια ένα απ'αυτά.
Σήμανε για μας η πιο γλυκιά ελευθερία.

Μη θες να μιλήσουμε.
Όχι, μην πάρεις αύριο τηλέφωνο.
Ούτε μεθαύριο.
Μη ξανατηλεφωνήσεις γαμώ τη τρέλα μου.
Κόψε τα πολλά-πολλά.
Δε χρειάζομαι άλλα συρματόσχοινα.
Ούτε κι εσύ.

*Τα 'χω μισήσει τα ολόχρυσα κλουβιά σας
μ' ακολουθούνε σ' όποιο μέρος και να πάω
να 'χετε υπ' όψιν σας μια μέρα θα σας φάω
όλους εσάς όπου κοιτάτε τη δουλειά σας
(Aπό τραγούδι του Μίλτου Πασχαλίδη)

9 σχόλια:

  1. Είσαι παράξενη ρε παιδί μου!!ΧΑΧΑ!!Καλά σοβαρεύομαι!!

    Έχεις δίκιο πάντως σε πουλάνε πολλοί με την πρώτη ευκαιρία!!Κάνε ότι κάνω κάνε παρέα,βοήθα,νοιώσε,αλλά αν θέλεις κάποιος να σε βρει,να μάθει αυτό που είσαι θα πρέπει να το κερδίζει καθημερινά με το σπαθι του!!Αλλά και εμένα δε μου αρέσουν τέτοιοι άνθρωποι!!

    Ρε σοβαρά τώρα τον αγαπάς καθόλου;;;;;;;Εγώ άλλο καταλαβαίνω και για τους δύο πως μαζί δεν κάνετε και χώρια δεν μπορείτε!!Το αποδεικνύουν από τη μία τα τηλέφωνα και από την άλλη ότι η μισή και πλέον ανάρτηση απευθύνεται σε κείνον!!Να ξέρεις ότι θεωρώ ότι κάνεις λάθος!!Ο άνθρωπος τέτοια αγάπη μια φορά την βρίσκει στη ζωή του και άλλη δεν ξανέρχεται!!Άρπαξε τις ευκαιρίες από τα μαλλιά και μην τις πετάς!!Πιστεύω ότι τον αγαπάς αλλά ότι είσαι στην υπερένταση και δεν μπορείς να σκεφτείς ακόμα καλά!!Τέλοσπάντων σου εύχομαι να πάνε όλα καλά!!

    Καληνυχτώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοβαρεύεσαι εσύ; Τέλος πάντων...παρακάτω! :P

      Ναι ρε συ...σε ποιον αρέσουν; Βασικά ναι...δεν πρέπει να δίνω πολλά στους ανθρώπους...γενικά είμαι σε καλά βήματα, πιο παλιά ήμουν χειρότερη! :P

      Ρε συ ναι τον αγαπάω, άλλα άλλο ο έρωτας. Ψιλοβαρέθηκα ρε συ...ποτέ δεν ήμουν καλή στο να κρατάω τις δεσμεύσεις..κοίτα αυτό το ότι κάνω λάθος παίζει..τα ίδια λένε και 2-3 άνθρωποι που είναι πολύ κοντά μου..αλλά κάνω ό,τι νιώθω..αυτό! Ίσως αν περάσει λίγος καιρός καταλάβω καλύτερα τι μου γίνεται...αν και χλωμό! :P Πρέπει επίσης να μου πεις κάποτε το μικρό σου όνομα! :P

      Διαγραφή
    2. Ααααα μπορώ να γίνω πολύ καταθλιπτικός για αυτό άστο καλύτερα δεν σε συμφέρει!!ΧΑΧΑΧΑ!!

      Όμοιος το ομοιώ αγαπά!!!Οι αχάριστοι με τους αχάριστους!!
      Καλά δεν ξέρω αν είναι καλύτερο ή χειρότερο!!Δίκοπο μαχαίρι είναι!!

      Ο έρωτας ξαναβρίσκεται,η αγάπη ποτέ!!Αντί να χωρίσεις θα του έλεγες ότι θέλεις ένα χρονικό διάστημα να αλλάξεις παραστάσεις και μετά ξανά κανονικά!!Και πολλές φορές όταν κάνουμε ότι νοιώθουμε παίζει να κάνουμε λάθος!!Στο λέω γιατί όταν και εγώ κάποτε έκανα ότι ένοιωθα και δεν σκεφτόμουν έκανα τα πράγματα τελικά πολύ χειρότερα για μένα!!Να καταλάβεις γιατι κάποια λάθη αν περάσει ένα διάστημα δεν διορθώνονται!!Στο λέω εξ ιδίας πείρας!!

      ΥΓ:Χαίρομαι που έβαλες Πασχαλίδη πάνω στη Μουσική!!Καλό το Dust in the wind αλλά ο Πασχαλίδης είναι Πασχαλίδης!!ΧΑΧΧΑΧΑ!!

      ΥΓ2:Το μικρό μου έ;;;Χμμμμμ!!Δημοσίως κιόλας;;Χμμμμ!!Θα μπορούσες να μου δώσεις το μαιλ σου βέβαια!!ΤΟ όνομα μου είναι παρόμοιο με αυτό ένος αγαπημένη σου καλλιτέχνη!!ΧΑΧΑΧΑ!!

      Διαγραφή
    3. Ξέρεις, δεν μ'αρέσουν αυτά του τύπου ''Χρειάζομαι λίγο χρόνο''. Προτιμώ να τελειώνω κάτι οριστικά (ή έστω αυτή είναι η αρχική μου πρόθεση), να μην έχω και τον άλλο στην αναμονή. ;) Καλά...αυτό που λες είναι σωστό. Καλώς ή κακώς με την λογική πάντα αποφασίζεις καλύτερα. Αλλά παίζει να μην την έχω ακούσει ποτέ! :P Έχω μάθει να μην μετανιώνω στη ζωή μου...ακόμη και αν θα έπρεπε να μετανιώσω για κάτι. :P

      Τον ήκουσα live προχθές και από τότε ερωτεύτηκα! :P

      Γιατί άμα το πεις δημοσίως τι θα γίνει; :P Χμ... Παύλος/Νικόλας/Θανάσης/Μίλτος/Διονύσης/Λαυρέντης(δε φαντάζομαι); :P

      Διαγραφή
    4. Για κάποια πράγματα πρέπει να μετανοιώνουμε όμως στη ζωή μας!!

      ΧΑΧΑΧΑ!!Τυχερούλα!!ΧΑΑΧΑ!!

      Χμμμμ θα χαλάσει η εικόνα του τρελού μανιακού διώχτη τοκογλύφων!!ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!

      Κάτι από αυτά!!ΧΑΧΑΧΑΧΑ!!Αλλά δημοσίως δεν το λέω!!Τακτική του καταστήματος!!ΧΑΧΑ!!

      Διαγραφή
  2. Φαίνεσαι ωραίο μυαλό... Μη χαλιέσαι άδικα... καλό βράδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ. :)
      Δίκιο...άλλα πάντα χαλιόμουν ρε γαμώτο. Τις περισσότερες φορές με ανοησίες εν τω μεταξύ!

      Τα λέμε!

      Διαγραφή
  3. Πολυ μπερδεμα ρε κοπελια, πολυ μπερδεμα! Εσεις οι γυναικες, τι κουβαρι κουβαλατε στο μυαλο σας και γιατι πρεπει να τα κανετε ολα πολυπλοκα? Παραδειγμα: "Ίσως αν περάσει λίγος καιρός καταλάβω καλύτερα τι μου γίνεται...αν και χλωμό!"

    Καντε οτι θελετε. Δεν σας καταλαβαινουμε ουτε υπαρχει ελπιδα να σας καταλαβουμε ποτε! :)

    Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε κλασσικά...της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος!:P

      Διαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.