Δεν είμαι καλά ρε παιδιά...!

Καλησπέρα, καλησπέρα...

Όλα καλά; Τι ρωτάω κι εγώ, τι καλά; Άλλοι δίνουν πανελλήνιες, άλλοι ενδοσχολικές, άλλοι ετοιμάζονται για την εξεταστική του Ιούνη, άλλοι δεν έχουν δουλειά, άλλοι έχουν δουλειά και παίρνουν ψίχουλα, κάθε μέρα αυτοκτονούν άνθρωποι... Ναι, ξέρω...και σήμερα με έχει πιάσει το αισιόδοξό μου.

Εγώ είμαι περίεργα. Πότε καλά και πότε όχι. Κατά βάση πάντως η ψυχολογία μου βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Ίσως να φταίει ο έρωτας, ίσως ο καιρός που μια είναι έτσι - μια αλλιώς, ίσως η επερχόμενη εξεταστική, ίσως και η σεληνή που λέει και η κολλητή.

Βγήκε και το πρόγραμμα της εξεταστικής μου σήμερα. Ψιλοέφριξα, αλλά ντάξει μωρέ, ξέρω πως υπάρχουν και χειρότερα. 11/6 Αρχαιογνωσία, 13/6 Ποίηση, 14/6 Γλωσσολογία, 19/6 Πεζογραφία, 21/6 Ηρόδοτος και 28/6 Ρωμαική ιστοριογραφία. Όπως ίσως διαπιστώνετε κι εσείς το ζόρι βρίσκεται στα τρία πρώτα μαθήματα. Το καλό, βέβαια, είναι ότι έχω ξεκινήσει το διάβασμα. Τι; Πιστεύατε το αντίθετο; Μα...για ποια με περάσατε; Το κακό είναι ότι βαριέμαι ΤΟΣΟ πολύ κι εγώ σαν τον φίλο Ρας.  To μόνο που θέλω είναι ή να αράζω στις καφετέριες ή να βγαίνω βόλτες ή ο,τιδήποτε άλλο πέραν του διαβάσματος. Θαρρώ πως η εαρινή εξεταστική είναι ένα βάσανο! Το άλλο παράδοξο είναι ότι στα δύο πρώτα μαθήματα δεν μας έχει δοθεί ύλη! Λογικά θα μας τη δώσουν τη Δευτέρα. Εγώ θα κάνω μια προσπάθεια -δειλά πάντοτε- να διαβάσω και ποίηση αυτές τις μέρες.

Πφφφ έχω ένα σωρό εκκρεμότητες κι έχω αγχωθεί ΤΟΣΟ πολύ! Νιώθω πως δεν θα προλάβω να κάνω τίποτα! Στον Ηρόδοτο έχουμε τόσα πολλά κομμάτια για μετάφραση κι εγώ βρίσκομαι κάπου στην μέση της διαδρομής! Στην Πεζογραφία επικρατεί επίσης ένα μικρό χάος! Πραγματικά... όπως είπα και σε μια φίλη μου χθες...το μόνο που θέλω είναι να κοιμηθώ και να ξυπνήσω όταν θα'χουν τελειώσει όλα...είμαι πολύ νευρική τελευταία, θα την παλέψω αράγε;! Eίμαι στο τσακ να κόψω τις φλέβες μου με ο,τιδήποτε αιχμηρό ή να κάνω ένα σάλτο μορτάλε από το παραθύρι!

Εν τω μεταξύ, πρέπει να δείτε και το σπίτι μου! Χριστέ μου, τι κοτέτσι είναι αυτό! Λες και πέρασε ένας λόχος! Πρέπει μες το Π/Σ/Κ να σκουπίσω, να πλύνω πιατικά, να βάλω πλυντήριο, να αλλάξω σεντόνια...και στα οικοκυρικά είμαι ακόμα χειρότερη απ'ότι στα υπόλοιπα, ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ. Σε λίγο θα κυκλοφορώ με μάσκα για να μην κολλήσω κάποια ασθένεια, σας λέω τα πράγματα είναι σοβαρά! Είμαι χαλαρά τεμπελόσκυλο στο θέμα του νοικοκυριού!

Αλλά...γιατί υπάρχει κι ένα μεγάλο αλλά στην υπόθεση...επειδή είμαι και φύσει αισιόδοξη, πιστεύω θα τον βρω το δρόμο μου. Kάπως θα την παλέψω πάλι, κουτσά-στραβά θα τα καταφέρω, θα μου περάσουν και αυτές οι κρίσεις απαισιοδοξίας, ε τι στο διάολο; Και ειλικρινά...η σημερινή ανάρτηση είναι μάλλον για να τα δω εγώ, παρά εσείς, αλλά αντικατοπτρίζεται πλήρως η διάθεση μου αυτήν εδώ τη στιγμή. Όχι ακριβώς απαισιόδοξη,σίγουρα ούτε αισιόδοξη. Πρόκειται για μια κατάσταση επίπεδη, αδιάφορη...σχεδόν για μια άδεια στιγμή!

Τέλος, εδώ και λίγες ημέρες ακούω πάρα πολύ Χατζιδάκι. Ξανά δηλαδή, πρόκειται για μία αιώνια λατρεία. Τον εγκαταλείπω για λίγο, αλλά πάλι σ'αυτόν καταλήγω (δεν το κάνω μόνο με τον Χατζιδάκι αυτό -χμμμ...). Αλλά με επηρέασε και τόσο όμορφα χθες το βράδυ ο φίλτατος Αλχημιστής με την ''Οδό Ονείρων'' που ανάρτησε! Θα κλείσω λοιπόν κι εγώ με ένα τραγούδι του Χατζιδάκι, αν και μου είναι ΤΟΣΟ δύσκολο να επιλέξω μόνο ένα!

Κομπλέ.

''Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης, στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μη ξαναβγείς...''

Άλλη μια χαρούμενη επιλογή!

Καλό κουράγιο, αδέρφια.

Γενικά...

Δεσμεύομαι ότι θα επανέλθω σύντομα...πάλι γενικά!