Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Μάθε να εκτιμάς

Πιστεύω πως ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που διαπράττουν οι άνθρωποι , μαζί βέβαια κι εγώ , είναι που δεν εκτιμούν, που εκμεταλλεύονται, που δε ξέρουν να δίνουν κι ενίοτε να δίνονται. 

Η ζωή μωρό μου , θα'λέγα , πως δεν είναι εύκολη. Είναι όμως όμορφη. Μπορεί τα πράγματα να μην είναι όπως μας τα είπαν οι γονείς μας, αλλά αυτό δεν έχει να λέει κάτι. Εκείνοι μας μεγάλωσαν με τον τρόπο που οι ίδιοι θεώρησαν καλύτερο και σωστότερο. Δεν είναι όμως άνθρωποι αλάνθαστοι. Μπορεί σε κάποιους να προσέφεραν ψευδαισθήσεις ή άλλους να τους μεγάλωσαν προστατευμένους σε κλουβιά (χρυσά ή μη δεν έχει σημασία, τα κάγκελα μάθε να βλέπεις) αλλά δεν το έκαναν από κακία. Η ουσία είναι πως ο καθένας από εμάς όταν ενηλικιώνεται (όχι τόσο ηλιακιακά όσο σε ό,τι αφορά τη ψυχοσύνθεσή του) καταλαβαίνει κάποια στιγμή που σταματάει το παραμύθι και που αρχίζει η άδικη πραγματικότητα. Δεν είμαστε ανώτεροι από κανέναν για αυτό και πρέπει να μάθουμε να λέμε ευχαριστώ όταν μας προσφέρουν κάτι. Οφείλουμε να χαιρόμαστε για τα όμορφα που μας τυχαίνουν, γιατί η ζωή δε μας τα χρωστάει. Κι όταν πάλι κάνουμε λάθη, καλό είναι να αποκομίζουμε κάτι από αυτά. Όταν όλα πάλι πάνε στραβά , διότι και αυτά συμβαίνουν- δεν παίζουμε άλλωστε στα ''Στρουμφάκια'' , να ξέρουμε να σηκωνόμαστε και να μην ανεχόμαστε να σερνόμαστε χάνοντας κάθε αξιοπρέπεια. Και να ονειρεύεσαι , φίλε μου , μη το ξεχνάς αυτό. Κι ας έχεις για μότο το χιλιοειπωμένο πια ''Όταν θες κάτι πολύ , όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις''. Είναι ένα όνειρο ρε πούστη μου και μετράει. Τι θα'χε να λέει η ζωή χωρίς τα όνειρα, τον έρωτα, μια εξάρτηση; Διότι και φιλοσοφικά να το δεις , αν η ζωή είναι βόλτα, σίγουρα δεν είναι σε δρόμους ίσιους και καλοφτιαγμένους. Οι δυσκολίες είναι για να τις ξεπερνάμε και τα όνειρα για να προχωράμε. 

Τίποτα στη ζωή , αγάπη μου , δεν είναι δεδομένο. Αυτό να το έχεις στο μυαλό σου. Οι γονείς, οι κολλητοί, ο δεσμός δεν είναι δεδομένα. Είναι άνθρωποι με αισθήματα, με ελαττώματα και πλεονεκτήματα που αύριο μπορεί και να μην είναι δίπλα σου. Μην είσαι αχάριστος. Να τους χαρίζεις τις στιγμές σου με αγάπη, να μη ξεσπάς άδικα σε άτομα που σε νοιάζονται, να μην εκμεταλλεύεσαι συναισθήματα, να μη δεχθείς να πατήσεις επί πτωμάτων , να'χεις τη δικιά σου ηθική και όχι αυτή που η κοινωνία γουστάρει να σου διαμορφώσει. Σκέψου πόσοι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν, όσα έχεις εσύ. Καταστάσεις που μπορεί να μην τις εκτιμάς όσο πρέπει. Ένα χαμόγελο, ένα βλέμμα, δυο μάτια βουρκωμένα, ένα χάδι, ένα βιαστικό φιλί, μια κουβέντα που ειπώθηκε αυθόρμητα, ένα μεθύσι, μια εξομολόγηση. Αυτά μετράνε άσχημα, δεν είναι πράγματα ασήμαντα. 

Κι όταν αγαπάς, να το λες. Να το λες την εποχή που μπορείς γιατί ίσως να ξημερώσει μια μέρα που θα'ναι πολύ αργά για κάτι τέτοιο. Εγωισμοί δε χωράνε στην αγάπη, το ξέρεις; Πες το με ένα χαμόγελο, με μια αγκαλιά, με ένα φιλί, με την έγνοια σου και τα ξενύχτια σου. Το χρωστάς ακόμα και στον εαυτό σου. Είναι σπουδαίο να μην μετανιώνεις για πράγματα που δεν έκανες. Για παράδειγμα εγώ τώρα έχω λόγους να μετανιώνω. Για λόγια που δεν είπα, για φιλιά που δεν έδωσα , για καταστάσεις που εξώθησα στα άκρα. Κάποτε μπορούσα όλα αυτά να τα γλυτώσω, τώρα πια όχι. 

Ξέρεις, δεν κάνω κήρυγμα. Άλλωστε είμαι μικρή για κάτι τέτοιο, ούτε έχω ΤΙΣ εμπειρίες. Όλα αυτά απλώς είναι σκέψεις που περνάνε από το μυαλό μου και τις γράφω. Το πιο ωραίο, φαντάζομαι , πως είναι να αισθάνεσαι ευγνωμοσύνη για το παρελθόν σου, να απολαμβάνεις το 
παρόν σου , να χαμογελάς στο μέλλον σου και να φλερτάρεις με τη ζωή κάθε ώρα.


Άσε με να κάνω λάθος
μην παριστάνεις το θεό
δεν μ'αρέσουν οι σωτήρες
δε γουστάρω να σωθώ...

Μη λυπάστε τους ανθρώπους που δε φοβούνται να κάνουν λάθη.
Εκείνους που παλεύουν να τα κάνουν όλα σωστά να λυπάστε περισσότερο.

Καλό βράδυ...

7 σχόλια:

  1. έχεις απόλυτο δικιο, αλλά δυστυχώς την μια μιας πιάνει η περηφάνια και το πείσμα και την άλλη είμαστε στο άλλο άκρο με μηδέν αυτοπεποίθηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχο κείμενο.. Εγώ μάλλον ανήκω στους συγκρατημένους, αυτούς που φοβούνται το λάθος και πασχίζουν για το τέλειο. Πόσο λάθος είμαι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι μπορεί να είσαι μικρή και να μην έχεις εμπειρίες πολλές, αλλά η σκέψη σου είναι μεστή και αν πορευτείς έτσι όλα θα είναι μια χαρά. Απλά να θυμάσαι να προσέχεις την λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο "δίνομαι" και το "αναλώνομαι". Ναι, και όπως καλά κατάλαβες, για να στο λέω η γραία, το ξέρω το έχω πάθει!
    Καλό βράδυ Δανάη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μετάνοιωσε για κάτι που έκανες παρά για κάτι που φοβήθηκες να κάνεις!Στην πρώτη περίπτωση είχες τουλάχιστον την παρηγοριά ότι προσπάθησες και δεν έκατσε!!!

    Κατά τα άλλα συμφωνώ μαζί σου!
    Τελικά εμείς οι δύο πρέπει να γράψουμε φιλοσοφικές πραγματείες!Το βλέπω να γίνονται ανάρπαστες!:Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.