Μαλάκα! Θα οργανωθώ!

ΑΛΕΡΤΟ! Ακολουθεί τεράστια ανάρτησις! -είναι εορταστικό, γι'αυτό-

Ευτυχώς συνήλθα πια από το χθεσινό το πιώμα! Τι ήταν και αυτό; Σηκώνομαι,που λέτε,το πρωί με ένα κεφάλι βαρύ, δεν μπορούσα καλά-καλά να σύρω τα πόδια μου. Ένας στοργικός άνθρωπος να μου φτιάξει καφέ,δεν υπήρχε,καθ'ότι η μάνα μου ασχολιόταν επιμελώς με το αγαπημένο της άθλημα, τη φασίνα. Πάλι στην απ'έξω η Δανάη! Το λοιπόν, έλαβον ευθύς αμέσως το τελέφωνο κι εκάλεσα τον Οδυσσέα. Του πρότεινα να βγούμε για καφέ και φυσικά δέχτηκε! Ο Οδυσσέας είναι ο τύπος του ανθρώπου-μπαλαντέρ. Ξέρετε τώρα. Μπορεί να μην επικοινωνούμε συχνά, αλλά όποτε θελήσω να τον δω ή να του μιλήσω, είναι δίπλα μου. Και αντιστρόφως.Κι είναι,Θέε μου, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα, από τότε που χωριστήκαμε. Βγήκαμε λοιπόν για καφέ, ήπια μια φραπεδιά -κατά το Θεσσαλονικιώτικο πρότυπο, χαλαρά κι έτσι- κι ήρθε το μυαλό στη θέση του. Φιλοσοφήσαμε κάμποσο - το συνηθίζω με τον συγκεκριμένο. Συζητήσαμε περί μασονίας, λέσχης Bidelberg,επερχόμενων εκλογών, περί της πολιτικής καταστάσεως γενικότερα. Είπαμε και για την εγκληματικότητα, για τα αποτελέσματα των διαφόρων δημοσκοπήσεων,για την εξεταστική -Αργκχ!- που αργα και βασανιστικά πλησιάζει. Ω, Οδυσσεύ! Καταλαβαίνεις,φαντάζομαι,πόσο μεγαλώσαμε. Σιγά-σιγά, καταντούμε θολές σκιές των παλαιών εαυτών μας. Μόνο η αναζήτηση της ''Ιθάκης'' θα μας θυμίζει κάτι από τα παλιά.

Τέλος πάντων, σταματώ τις ασχετολογίες. Θα απορείτε κιόλας μερικοί,καθ'ότι η 1η παράγραφος είναι άσχετη με τον τίτλο της αναρτήσεως. -Όσοι δεν προσέξατε το τίτλο,μπορείτε να το κάνετε τώρα-. Απλώς,ξεκίνησα με ένα ορεκτικό, προτού περάσω στο κυρίως πιάτο. Χμ...χμ...(ξερόβηξα) Το λοιπόν, είναι γνωστό τοις πάσι, ότι το 2011 βαράει διάλυση.
-Μακρινή φωνή αγνώστου αναγνώστου : Ψιτ...Κοπελιά, σίγουρα ξεμέθυσες;
Καταλαβαίνω. Το ίδιο θα σκεφτόμουν κι εγώ.

Απλώς, θέλω να καταλήξω στο γεγονός, πως όλοι λίγο πριν τελειώσει ένας χρόνος, θέτουν στόχους για τον επόμενο. Είναι κάτι σαν έθιμο. Κι εγώ δε θα μπορούσα να ξεφύγω από τον γενικό κανόνα, είμαι άλλωστε και λάτρης των παραδόσεων. (Χώρια που το να ακολουθείς την μάζα είναι πολύ πιο ασφαλές, μα και πιο ανιαρό.) Οπότε, όπως ίσως καταλάβατε, θα σας εξομολογηθώ τους στόχους που έχω σκοπό να πραγματοποιήσω μέσα στο 2012. Εκτός αν ο κόσμος όντως καταστραφεί -που τόσο τυχεροί δεν είμαστε-, οπότε σε τέτοια περίπτωση...''στον άλλον κόσμο που θα πας, κοίτα μη γίνεις σύννεφο''.

Καταρχήν, να ξεκαθαρίσω τη θέση μου. Δε θέλω να βρεθείτε προ εκπλήξεων! Διότι, θα'ρθει μία αποφράς ημέρα -Δεκέμβρης του '12 θα'ναι- που θα θέσω τους ίδιους στόχους (άντε, -/+ 2) με αυτούς του Δεκέμβρη του '11. Τουτέστιν, σε δουλειά να βρισκόμαστε. Φταίει, παιδιά μου, η παράξενη μου φύσις. Είμαι ανοργάνωτο άτομο, ρε φίλε. Δηλαδή...εάν κοιτάξεις το λεξικό του Μπαμπινιώτη ή των Τεγόπουλου/Φυτράκη,δίπλα στη λέξη ''ανοργανωσιά'' θα δεις με χρυσά γράμματα τ'όνομά μου. (Μη τυχόν και το κάνεις, μία μαλακία είπα κι εγώ.) Είμαι ΚΑΙ ανοργάνωτη ΚΑΙ ακατάστατη. Αλλά τους στόχους θα το θέσω. Για τη Δανάη, ρε γαμώτο!

Κρατάτε σημειώσεις, για να γελάσομεν περισσότερο στο μέλλον!

1)Κλειστά τα στόματα!
Όχι επειδή το λέει ο Ρέμος, μα επειδή το προστάζει η κοινή λογική. Παίδες, δεν πάει άλλο! -Κρατήστε όλοι την ανάσα σας...- Ξεκινάω δίαιτα για Χ φορά. Τέρμα και τελείωσε! Κομμένα τα γλυκά! Αχ, τα γλυκά! Η μεγάλη μου πληγή. Είμαι γλυκό κορίτσι, τι να κάνουμε; Όμως πια είμαι φοιτήτρια. Έχω τη ζωή μου στα χέρια μου. Θα αλλάξω, λέμε! Θα γίνω μία καλύτερη Δανάη. Θα...Θα...Θα...! Παιδιά, θα μου βάλω πρόγραμμα. Δε θα παραλείπω γεύματα, θα τρώω φρούτα και λαχανικά, θα κόψω τα γλυκά και τα junks foods. Το ψυγείο μου θα'ναι γιομάτο από παγωμένες σόδες, από γιαουρτάκια, από μαρούλια, από γαλοπούλες βραστές!(Τοστ,αγάπη μου.) Τα ντουλάπια θα τα γιομίσω με τόνους σε νερό!Πάντως,τα Γιάννενα φταίνε, που σε κάθε γωνιά, θα δεις να πουλάνε πιτόγυρο. Ας όψεται! Πάλι καλά που είμαι κι εγκρατής άνθρωπος. Αλλά είναι η ρουτίνα, ρε πούστη μου. Διότι...όταν τελειώνεις το μάθημα αργάμιση, βαριέσαι ΤΟΣΟ πολύ να μαγειρέψεις! Λογικό δεν είναι; Και αρχίζεις να ανεβαίνεις, για να πας στο σπιτάκι σου και βλέπεις και σε κάθε γωνιά από ένα γυράδικο.Ε! Μετά φταίει ο φονιάς; Δεν το νομίζω! Το έτοιμο φαγητό, μάγκες,είναι μεγάλη κομπίνα.

2)Εγώ θα κόψω το κρασί...
Μην πιστέψετε πως είμαι κάποιος μπεκρής σαπιοκοιλιάς και ότι σπαταλώ τον καιρό μου ''μες την υπόγεια τη ταβέρνα,μες σε καπνούς και σε βρισές -απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα-ολ'η παρέα πίναμ'εψές...'',που έγραψε και ο Βάρναλης. Αλλά, τα ξύδια και μου αρέσουνε και τα αντέχω. Βέβαια, τα αντέχω όταν πίνω εντός ορίων, διότι όταν κατεβάζω την κάβα του Καμπά -όπως έγινε εχθές- γάμησε τα. Τέλος πάντων...κομμένα πια τα αλκοολούχα με το νέο έτος. Όχι κι εντελώς. Αλλά θα πίνω λιγουλάκιον, σαν σωστό κορίτσι. Δεν κάνουν καλό βρε παιδιά. Καταρχήν, προκαλούν κυτταρίτιδα -μπρος στα κάλλη, τι είναι ο πόνος;- , άσε που μετά από κάθε γερό πιώμα, είναι να με κλαίνε και οι ρέγγες. Το κεφάλι μου με πονάει φρικτά, η γλώσσα μου πάει ροδάνι, με πιάνουν κάτι ελεινές κρίσεις ειλικρίνειας κι έχω μπλεχτεί τοιουτοτρόπως σε πολλούς μπελάδες. Οπότε, θα κρύψω τον ρώσικο διάβολο (τουτέστιν βότκα) και το καυτό νερό στο ντουλάπι κάτω από τον νεροχύτη κι εγώ ως γνήσια ξενερουά θα πίνω μόνο νερό μεταλλικό και χυμό amita motion.

3)Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά...
...μια εργαζόμενη μητέρα, μια καλή νοικοκύρα. Γάμησέ το, το 1ο σκέλος. Let's go στο 2ο. Το λοιπόν, η μεγαλύτερη πλάκα είναι πως κανένας απ'αυτούς που με ξέρουν, δεν μπορεί να φανταστεί εμένα να κάνω δουλειές του σπιτιού. Τελικά, το στυλάκι ''bad girl'' που λανσάρω με τόσο σθένος, έχει πέραση. -Αστειεύομαι, έτσι;- Εντάξει, η αλήθεια είναι, πως δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δίνω μια τέτοια εντύπωση σε όλους,αλλά...sorry guys. Το ίνδαλμά σας θα σας απογοητεύσει. Ω, ΝΑΙ! Κάνω δουλειές του σπιτιού! Η αλήθεια είναι...όχι με ιδιαίτερη όρεξη, ούτε με ιδιαίτερη υπομονή, αλλά τα κουτσοβολεύω. Ωστόσο, ακόμα και σε αυτό θα οργανωθώ! Ω, ναι κόσμε! Απλώς, θέλω να σώσω τον εαυτό μου από τη σαλμονέλα και τη χολέρα, οπότε λέω να αρχίσω να καθαρίζω λίγο πιο...προσεκτικά και οργανωμένα. Αφήστε που με κατσαρίδες,μυρμήγκια και το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο...δεν τα πάω και πολύ καλά. Οπότε, θα σκουπίζω και θα σφουγγαρίζω ΣΤΑΝΤΕ μία φορά την εβδομάδα. Και ουχί μόνο όσα βλέπει η πεθερά, αλλά και όσα δύσκολα διακρίνει το γυμνό το μάτι! Επιπλέον, θα ξεσκονίζω και στα πολύ ψηλά ράφια και στα πολύ χαμηλά! Θα καθαρίζω και τα καλοριφέρ. Θα αλλάζω και σεντόνια τακτικώς. Θα αερίζω και καθημερινώς. Θα πλένω και τα πιάτα επί καθημερινής βάσεως, θα βάζω και πλυντήριο. Θα...Θα...Θα... και σε αυτή την περίπτωση.

4)Ο έρωτας δεν πάει πανεπιστήμιο...
...αλλά πήγα εγώ. Βέβαια...το θέμα δεν είναι τόσο το πως μπήκα, αλλά το πως θα βγω. Έτσι, για να μη μείνω γύρω στα 10 χρόνια στην άτιμη τη φιλολογία(ας μείνω 9.5 -χο χο-), θα οργανωθώ και στον τομέα ''Σχολή''. Διαβάστε και...φρίξτε. Θα πηγαίνω ανελλιπώς στις παραδόσεις, θα κρατάω και σημειώσεις, θα κάνω και τη βιβλιοθήκη 2ο σπίτι μου και στα εργαστηριακά θα'μαι 1ο τραπέζι πίστα!. Τέρμα οι καφέδες στη Δωδώνης και στη Γαριβάλδη. Τέρμα και τα κρασιά στα μεζεδοπωλεία. Τέρμα και οι συναυλίες στο BOXX. Είμαι φοιτήτρια και όχι ένα...κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο, που έγραψε και ο Καββαδίας. Μη σου πω, ότι θα κάθομαι και 1ο θρανίο στις παραδόσεις, με βλέμμα <Τι με λες τώρα!>, σαν γνήσιο φυτό. Ντάξει, υπερβάλλω. Μη ξεράσομεν κιόλας!

5)Τα ριάλια,ριάλια,ριάλια, τα σελίνια μονά και διπλά,τα μονόλιρα,πεντόλιρα...
Σαν άλλη Liza Minnelli (ή Joel Grey...τι προτιμάς;) θα σου το πω : Money makes the world go round...το'πιασες; Τουτέστιν, θα γίνω και πνεύμα οικονομίας! Oι γονείς μού χορηγούν γενναιόδωρα ένα μηνιαίο επίδομα κι εγώ δε θα'θελα να τους απογοητεύσω με τυχόν σπατάλες μου. Διότι εκτός των ξυδιών, έχω κι άλλες αδυναμίες η αναθεματισμένη! Τρεις ακόμα : α)τα βιβλία β)το θέατρο γ)την μουσική(cd-live εμφανίσεις). Οπότε ΛΟΓΙΚΑ, δε θα χαλάω πολλά σε ανοησίες και θα φροντίζω να βγάζω το μήνα (και για φαί και για πιοτί και για διασκέδαση και για λογαριασμούς) με όσα μου χορηγούνται. Βέβαια, έχω και κάρτα ανάλυψης, οπότε τον αντιλαμβάνεστε τον πειρασμό. Εγώ θα το παλέψω πάντως. Τώρα...η νεκροψία θα δείξει!

6)Μια ζωή την έχουμε και αν δε τη γλεντήσουμε...
Δανάη...ΑΦΥΠΝΙΣΟΥ. Eίσαι φοιτήτρια, μωρό μου. Πότε θα το καταλάβεις για τα καλά πια; Ζεις μόνη σου, δεν έχεις την μάνα σου να σου τα πρήζει. Δεν υπάρχει ο γονικός έλεγχος...το'πιασες; Οπότε...με το 2012...οι τεμπελιές κατά μέρους! Ok. Είναι μέρες που θέλω να κάτσω στο σπιτάκι μου, να αράξω και να μην κάνω τίποτα. Και χάνω ώρες από τη ζωή μου βλέποντας βιντεάκια στο youtube. Ok, κατανοητά είναι και αυτά. Όμως, τώρα περνάμε σε άλλη φάση. Φίλε...θα κοινωνικοποιηθώ! Μωρέ, κανονικά εγώ είμαι κοινωνικό ον. Αλλά κάτι με έχει πιάσει τελευταία και δεν έχω όρεξη για πολλά-πολλά. Όμως...το πανεπιστήμιο σου προσφέρει 1000 ευκαίριες για νέες γνωριμίες. Άρα...θα αρχίσω από τώρα να κανονίζω τους καφέδες. Πάμε σ'άλλο θέμα. Θα μπλεχτώ σε δραστηριότητες. Θα γραφτώ σε κανά γυμναστήριο, θα ασχοληθώ ΞΑΝΑ με το θέατρο, θα μάθω Ιταλικά που το θέλω πολύ, θα πάω να κάνω και πληροφορική, πιο πολύ για το χαρτί. Τώρα είναι η ευκαιρία μου, μάγκα μου. Το ψυχανεμίζομαι!

Κυρίως, αυτά είχα κατά νου. Τώρα...εάν μου έρθουν άλλα, θα επιστρέψω με 2ο post. Φαντάζομαι την ανυπομονησία σας!

*Ξέρω, υπερέβαλλα. Αλλά το έκανα, ώστε να κάνω έστω τα μισά, απ'όσα έγραψα.

*Με τέτοιους στόχους ρε παιδιά...ποια είμαι; Η αείμνηστη κυβέρνηση Παπανδρέου;


*Τρεις αναρτήσεις σε τέτοιο διάστημα...WTF; Πολύ έμπνευση έπεσε!

*Στο blog,βέβαια,κίνηση δε βλέπω. Όμως, οι 61 αναγνώστες είστε πάντοτε εκεί και φαντάζομαι πως κάπως, κάπου, κάποτε θα διαβάσετε αυτές τις αναρτήσεις!

*Επειδή πίνω και το κατιτίς μου...(Τι να μας κάνει η μπύρα...μια μπύρα μόνο τι να μας κάνει;)θα κάνω μια πρόποσις. Εις υγείαν της νέας ζωής που με (μας) περιμένει με την είσοδο του 2012! Διότι...όπως έχει ειπωθεί, κόλαση είναι ο άνθρωπος που εμφανίζεται μία μέρα πριν πεθάνεις κι είναι εκείνος που θα μπορούσες να είσαι.

Άντε...και καλή τύχη, μάγκες...