Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Το θέμα της προσωπικής ευθύνης

Ανέκαθεν με εκνεύριζαν οι άνθρωποι που δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Και υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Είναι εκείνοι που επιρρίπτουν τις ευθύνες των πράξεων τους σε άλλους, παριστάνουν τα θύματα και δεν αναγνωρίζουν ποτέ το δικό τους φταίξιμο. Προφανώς και δεν είμαι εγώ τόσο ικανή ώστε να κρίνω τους άλλους κι ούτε είμαι κι εντελώς αθώα σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο θέμα. 
Ως και πριν από δυο χρόνια είχα μεγάλη δυσκολία στο να παραδέχομαι τα λάθη μου και να αποδέχομαι το φταίξιμό μου. Είτε έβρισκα δικαιολογίες για να καλύψω τις αδυναμίες και τα σφάλματά μου είτε κατηγορούσα αποκλειστικά άλλους. Και σ'όλα αυτά με οδηγούσε οπωσδήποτε ο μεγάλος μου εγωισμός. Λάθος μου! Ήταν πολύ ανώριμο εκ μέρους μου.

Πλέον είμαι 19 ετών κι έχω,αν θέλετε, το θάρρος να αναγνωρίζω τα λάθη μου, να παραδέχομαι τις αποτυχίες μου και να υπερηφανεύομαι για τις επιτυχίες μου. Γιατί ό,τι έχω καταφέρει ως τώρα, μονάχη μου το κατάφερα. Και ό,τι κάνω στο μέλλον, πάλι μόνη μου θέλω να το κατορθώσω. Δε γουστάρω να στηριχτώ στις πλάτες άλλων. Δε τη φοβάμαι τώρα την αποτυχία. Άλλωστε, όπως είπε και ο Νίτσε, ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό. Και οι μέχρι τώρα επιλογές μου, οι ευκαιρίες που άρπαξα κι εκείνες που προσπέρασα είναι αυτές που δημιούργησαν ό,τι είμαι σήμερα. Δε φταίνε οι άλλοι για ό,τι έγινα. Θα ακούσεις πολλούς να το λένε αυτό για τον εαυτό τους. 

Δεν ξέρω τελικά αν είμαι καλή ή κακή. Είμαι δηλαδή και από τα δυο, απλώς δεν ξέρω τι είναι αυτό που υπερισχύει. Με έχουν αποκαλέσει ως και σκύλα αρκετές φορές. Δεν νομίζω ότι είμαι. Απλώς μ'αρέσει να εκνευρίζω τους άλλους και να τους βγάζω από τα όριά τους. Έχει ένα ενδιαφέρον κι είναι αστείο να βλέπεις τις αντιδράσεις των ανθρώπων τέτοιες στιγμές. Άλλοτε παριστάνω τη χαζή και αυτό είναι κάτι που εκνευρίζει πολλούς γνωστούς μου. Δεν το κάνω για να παραστήσω την αστεία ή τη χαριτωμένη. Το κάνω μόνο και μόνο γιατί έτσι μπορώ και μαθαίνω περισσότερα για ένα θέμα που με ενδιαφέρει. Είναι παράξενο αλλά πάντα το έκανα. 

Ξεφεύγω. Η ουσία είναι ότι τώρα βρίσκομαι σε μια φάση της ζωής μου που βλέπω το σκηνικό γύρω μου να αλλάζει άρδην. Αναλώθηκα λοιπόν για 3.5 χρόνια σε μια σχέση που δε μου ταίριαζε και βίωσα καταστάσεις που ήταν κατώτερές μου. Ωστόσο, έχοντας απόλυτη επίγνωση του τι κάνω και χωρίς να υπάρξω ούτε για μια στιγμή θύμα, επέλεξα να το ζήσω και να το τραβήξω πολύ περισσότερο απ'όσο πήγαινε. Ο έρωτας βλέπετε. Μπήκα σε μια σχολή με αβεβαιότητα. Ήμουν τόσο ζαλισμένη εκείνη την εποχή και δεν ήμουν σίγουρη ότι επέλεγα κάτι το κατάλληλο για μένα. Δεν μετάνιωσα όμως. Και θα υποστηρίξω αυτή την επιλογή μου όσο καλύτερα μπορώ. Eπέλεξα να μην ασχοληθώ από τώρα με το θέατρο και να το κάνω αργότερα επειδή θέλω να το ψάξω ακόμα περισσότερο. Δεν μετανιώνω, είμαι σίγουρη για τα βήματα που κάνω. 

Έχασα ανθρώπους από κοντά μου κι έφταιγα. Όχι αποκλειστικά βέβαια αλλά δεν είναι ανάρτηση κραξίματος η συγκεκριμένη, αλλά αυτοκριτικής. Κι έφταιγα γιατί δεν είμαι και ο πιο εύκολος άνθρωπος στον κόσμο. Και περνάω φάσεις που ειλικρινά γίνομαι ανυπόφορη. Γίνομαι νευρική, εριστική, ειρωνική , γκρινιάρα ενώ σε άλλες περιπτώσεις δεν πάλεψα αρκετά για να κρατήσω κάποιον κοντά μου. Ωστόσο, υπάρχουν και φίλοι που είναι χρόνια δίπλα μου επειδή τους νοιάστηκα και πόνεσα γι'αυτούς.

Δε ξέρω τι θα μου φέρει το αύριο κι είμαι σίγουρα πολύ ανυπόμονη γι'αυτό. Νιώθω όμως καλά με τον εαυτό μου και για πρώτη φορά πολύ σίγουρη. Ξέρω ποια είμαι, αναγνωρίζω τις αδυναμίες μου, επαινώ τα χαρίσματά μου. Και αυτό πρέπει να κάνει ο καθένας μας. Βαρέθηκα την μοιρολατρεία. Την ασπάστηκα για καιρό, τώρα τέλειωσε όλο αυτό. Θέλω να κρατήσω δίπλα μου ορισμένους ανθρώπους, να πλησιάσω άλλους, να απομακρύνω κάποιους. Θέλω να ερωτευτώ ξανά και να κάνω μια υγιή σχέση. Θέλω να μην μετανιώσω ποτέ για τις πράξεις μου, να παίρνω με σιγουριά την κάθε μου απόφαση. Θέλω το αίσθημα που με πλημμυρίζει τώρα, να το νιώθω σ'όλη μου τη ζωή. Τι κρίμα που είναι μάλλον ακατόρθωτο. Δεν είμαι drama queen ρε γαμώτο μου. Τσάμπα χαραμίστηκα σε κάποιες περιπτώσεις.

Υ.Γ. Ευχαριστώ τον Dreamer για το βραβείο του. :)

Καλό βράδυ...

13 σχόλια:

  1. Δανάη αγαπητή και λατρεμένη,το να αποκαλύπτεις σε έναν ηλίθιο την ηλιθιότητα του μπορεί να ΣΕ σκοτώσει!Είναι μάλλον λίγο επικίνδυνο σπορ,κάτι σαν υποκατάστατο του σαφάρι στην αφρίκη θα έλεγα,για εμας τα φτωχαδάκια!!:Ρ

    Ουυυ μπράβο!!Θα σε φτάσω και εγώ ρεεε στο επίπεδο που έφτασες!!Νοιώθω τη αναπνοή σου!!:Ρ

    Ο άνθρωπος ορίζει τη μοίρα του με βάση τις επιλογές του.Η μοίρα αρκείται στο να σου πασάρει γεγονότα και ευκαιρίες για να δει πως θα αντιδράσεις!

    Καληνυχτώωωωω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. http://www.youtube.com/watch?v=QaVYUoxpnLI&feature=relmfu

      Διαγραφή
    2. http://www.youtube.com/watch?v=OAoGHSzVLGU&feature=relmfu

      Διαγραφή
    3. Το πρώτο σκέλος της απάντησης σου σε τι αναφέρεται ακριβώς αγαπητέ;; :P

      Καλώς να φτάσεις ρε! :P

      Συμφωνώ απόλυτα με τα τελευταία.

      Τα τραγούδια τα λατρεύω και τα δύο.
      Μ'αρέσει πολύ η δεύτερη version του Ρωμιού. :)

      Διαγραφή
    4. Στους ηλίθιους και τη μοίρα εμάς των εξύπνων!:Ρ:Ρ

      Θα σε φτάσω ρεεε!!:Ρ

      Ποια σου χα βάλει γιατί δε θυμάμαι;;:Ρ
      Εε;;;Εκδοχή του ρωμιου;;Ααα νομίζ θυμηθηκα!:Ρ

      Διαγραφή
    5. ναι, εμείς τα σαίνια...

      Το πανηγύρι
      και τα ούζα :P

      Διαγραφή
    6. Ε αφού είμαστε σαίνια τι να κάνουμε!!:Ρ:Ρ

      Ααα ναι!!:Ρ:Ρ:Ρ

      Διαγραφή
  2. εγω ενα εχω να πω. εισαι ανθρωπος σαν ολους τους ανθρωπους. με προτερημματα και ελαττωματα, δεν εγινε και κατι. εχεις πολυ χρονο μπροστα σου να βελτιωσεις οσα επιθυμεις και να αναπτυξεις ακομη περισσοτερο τα προτερηματα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο, σ'ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου.
      Καλώς ήρθες στο ιστολόγιο. :)

      Διαγραφή
  3. ευτυχώς το κατάλαβες νωρίς!
    καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο Δανάη. Δύσκολα θα ακούσεις ανθρώπους να παραδέχονται ότι έχουν μερίδιο ευθύνης σε πολλά πράγματα. Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.