Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Υποσχέσεις-και όχι μόνο

Οι υποσχέσεις αποτελούν ένα θλιβερό κεφάλαιο της -κατά τα άλλα- φανταστικής ζωής μου.
Πόσο παίζει να τις σιχαίνομαι;
Σκεφτείτε το! Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απάτη από τους όρκους.
Έχω δώσει πάμπολλες υποσχέσεις και μου έχουν δώσει άλλες τόσες.
ΤΡΑΓΙΚΟ, που'θα λεγε και μια ψυχή με ιδιαίτερη προφορά.
Ωστόσο...γνωρίζω καλά πως ούτε ισχύουν, ούτε θα τηρηθούν.
Θαρρώ,βέβαια,πως και οι άλλοι θα το ξέρουν.
Το λοιπόν,έχω ορκιστεί φλογερό έρωτα,αληθινή φιλία,πίστη και βεβαίως αιώνια αγάπη.
Και φυσικά μου'χουν υποσχεθεί τα ανάλογα.
Ξέρετε, δεν νιώθω ιδιαίτερα περήφανη για όλα αυτά.
Μα, μην με κρίνετε αυστηρά, όπως δεν έχω κρίνει κι εγώ κανέναν.
Διότι ας μην κοροιδευόμαστε!
ΟΛΟΙ έχουμε ανάγκη από λίγο παραμύθι,
όλοι διψάμε για αγάπη και φλογερούς έρωτες,
όλοι θέλουμε να ζήσουμε το όνειρο
και όλοι αγαπάμε -έστω και ελάχιστά- τα happy ends.
Όσο ιστορία και αν το παίζει ο καθένας από μας.

Ξέρετε,δεν πιστεύω πως οι άνθρωποι ψεύδονται επίτηδες.
Αλλά,για παράδειγμα,όταν ερωτευόμαστε...
τουλάχιστον, όταν ερωτεύομαι εγώ...
-ΑΧ! Έρωτα...πώς είπα τ'όνομά σου και δεν έμεινα βουβή; κ.τ.λ. κ.τ.λ.-
χαζεύουμε ολίγον τι. Δηλαδή, το IQ μας μειώνεται αισθητά.
Έτσι γινόμαστε σαφώς πιο ευάλωτοι σε όρκους,σε υποσχέσεις,σε διαβεβαιώσεις.
Κατά βάθος το χρειαζόμαστε και ό,τι μας πουν το καταπίνουμε αμάσητο.
Άσχετο που μετά χτυπάμε τα κεφάλια μας στον τοίχο.

Θαρρώ, πως πρέπει να πάρω τα πραγματά από την αρχή
έτσι ώστε να ξεκαθαρίσουν λιγάκι οι σκέψεις μου.
Κάποτε, ο κύκλος γνωστών και φίλων μου ήταν σαφώς ευρύτερος.
Κάποια στιγμή...θες από επιφοίτηση, θες από πίεση, θες από νεύρα
τα πήρα με τον εαυτό μου και αναρωτήθηκα ''Τι είναι όλο αυτό το μπούγιο, Παναγία μου;''
Έτσι πήρα μια σπουδαία απόφαση. Ή να πω εγώ το μεγάλο αντίο ή να διώξω κοσμάκη.
Δυστυχώς, όσο εύκολο μου είναι να δημιουργώ μια σχέση, τόσο δύσκολο μου είναι να τη διαλύω.
Δυσκολευόμουν να ξεκαθαρίσω τη θέση μου, δεν ήθελα να προσβάλλω και κανέναν.
Έτσι...σε ορισμένους το έφερα πλαγίως. Και μετανιώνω γι'αυτό.
Τουτέστιν εφάρμοσα την αλάνθαστη μέθοδο ''Στρίβειν διά του αρραβώνος''
και τους ανακοίνωσα πως για λίγο καιρό θα απομονωθώ, έτσι ώστε να σκεφτώ στο μέλλον μου.
Είπα κάτι τέτοιες μαλακίες και άλλες δέκα πίπες και τότε ήταν που μπήκα στη ζώνη του Λυκόφωτος.
Διότι άρχισαν οι παράξενες-αδιάκριτες ερωτήσεις.
Kι ήταν φρικτό, έτσι; ΔΕΙΤΕ.
Ερώτηση: Θα με ξεχάσεις; Όχι ε;
Σκέψη: ΟΧΙ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ! Τι είναι τούτα τώρα;
Υπόθεση: Ε, δεν μπορώ να πω...ναι,θα σε ξεχάσω. Τι θα πει το παιδί;
Περισυλλογή: Μούμπλε, μούμπλε, ας σκεφτώ...
Απάντηση:Δε θα σε ξεχάσω. Μα, είναι δυνατόν;
Ερώτηση2: Ποτέ;
Σκέψη2:Πλάκα κάνεις τώρα!
Υπόθεση2: Το βλέπω, θα πω και άλλη μαλακία.
Περισυλλογή2:Αυτά που κοροιδεύω,τώρα θα τα κάνω όλα.
Απάντηση2(με μισή καρδιά): Ποτέ.
Εκείνη την ώρα, αν είχα απέναντι μου ένα καθρέφτη και κοιτούσα μέσα,είμαι σίγουρη ότι το είδωλό μου θα με φασκέλωνε.

Αυτή είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις που μου συνέβησαν.
Μία άλλη περίπτωση είναι οι υποσχέσεις που έδωσαν σε εμένα.
Εντάξει, ρε παιδί μου. Είναι λογικό κάποια στιγμή οι άνθρωποι να απομακρύνονται.
Η πουτάνα η ζωή τα φέρνει έτσι, ξέρεις τώρα.
Κι εκεί αρχίζουν τα περίεργα.
Είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση που τώρα τη θυμάμαι και γελάω.
Είχα έναν φίλο, κάναμε αρκετή παρέα. Κάποτε πήγε φοιτητής.
Είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος μου.
Πριν φύγει, μ'είχε αγκαλιάσει και μου'χε πει :
''Δε θα χαθούμε. Θα μιλάμε στο τηλέφωνο κάθε μέρα...θα το δεις. Δε θα χαθούμε, θα βρισκόμαστε όποτε έρχομαι. Όλα καλά θα πάνε.''
Τώρα,ας μην κοροιδευόμαστε. Αυτά είναι μαλακίες.
Ήταν ΛΟΓΙΚΟ να χαθούμε.
Αυτός στην Πάτρα, εγώ μετά από ένα χρόνο στα Γιάννενα.
Πέντε-έξι φορές μιλήσαμε στο τηλέφωνο.
Μετά αυτός χάθηκε με τα φοιτητιλίκια και εγώ με τις πανελλήνιες.
Τέλος πάντων...μανάρι, καλά να περνάς.

Πάντως, όσον αφορά εμένα τις πιο μεγάλες υποσχέσεις τις έχω δώσει για τον έρωτα.
Ξέρετε, ως τα 15 μου -εν μέσω μίας ταραγμένης εφηβείας- το'παιζα άνετη γκόμενα.
Μετά ερωτεύτηκα,κάναμε σχέση και τα'χουμε ακόμα.
Φαντάζομαι, ξέρετε τι λένε για τα ''πάντα'' και τα ''ποτέ'' των ερωτευμένων.
Εγώ έλεγα πως δε θα τα πω αυτά σε καμία περίπτωση
και εν τέλει έγινα, όσα έλεγα πως δε θα γίνω ποτέ.
Τα είπαμε όμως και πιο πάνω. Όταν ερωτεύεσαι, τα χάνεις.
Δεν καταλαβαίνεις, πως σου βγαίνει να υποσχεθείς πράγματα.
Γιατί όταν λες στο έτερον ήμισυ ''Θα σ'αγαπώ για πάντα''
εσύ, ρε πούστη μου, εκείνη την ώρα το νιώθεις.
Ξέρεις,βέβαια,ότι δε θα κρατήσει για πάντα,
αλλά εκείνη τη στιγμή θες να κρατήσει, όσο τίποτα άλλο.
Κι έτσι μπαίνεις σ'αυτό το λούκι.
Ή όταν σου λένε... ''Δε θα σε πληγώσω ποτέ'',
ξέρεις ότι αυτό είναι ανυπόστατο!
Άνθρωπος είναι και θα σου τη κάνει την πουστιά, εντάξει.
Αλλά εσύ εκείνη την ώρα το πιστεύεις,μωρέ
και νιώθεις ευτυχισμένος, που βρήκες τέτοιον ντόμπρο άνθρωπο.
Μα, όταν γίνει η μαλακία -γιατί θα γίνει-
νιώθεις εξαπατημένος,άδειος και αδικημένος.
Θα μου πεις... ''Τι τα φιλοσοφείς; Έτσι είναι η ζωή''.
Σε δουλειά να βρισκόμαστε!

Γενικώς,εγώ ως άνθρωπος δεν...
Ντάξει,έχω και τα καλά μου στοιχεία.
Παράλληλα όμως είμαι υπερβολικά επιπόλαιη και ισχυρογνώμων.
Παλαιότερα, ήμουν χειρότερη,βέβαια.
Απλώς, κάπου-κάπου -ΣΠΑΝΙΩΣ!- έχω τύψεις.
Διότι σε κάποια άτομα δε φέρθηκα καλά.
Ούτε αυτά μου φέρθηκαν βέβαια,αλλά για εμένα μιλάμε τώρα.
Είχα δώσει υποσχέσεις πως θα αλλάξω,πως θα προσπαθήσω για τη σχέση μας(τη φιλική),
πως θα δώσω ολόκληρη μάχη για την κατάκτηση μιας κάποιας κορυφής.
Μα,όταν τα έλεγα αυτά,είχα παραλείψει μια σημαντική λεπτομέρεια.
Πως όταν μια φιλία φτάνει σε σημείο που χρειάζεται αλλαγές και προσπάθειες
εκτός του ότι εγώ ξενερώνω,είναι φανερό πως το όλο πράγμα είναι λάθος.
Οι σχέσεις είναι για να κυλάνε ελεύθερα.
''Άσε τη φάση να τσουλήσει'', που μου λέει και ο Σταμάτης.
Και άλλωστε...τι σόι φιλία είναι αυτή, που για να σε ανεχτεί ο άλλος,πρέπει να αλλάξεις;
Α, όχι. Καλύτερα να το διαλύεις κατευθείαν σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ούτε υποσχέσεις, ούτε αρχίδια μπλε.

Εν τω μεταξύ, εγώ στα λόγια είμαι και δεξιοτέχνης.
Έχω πειθώ,πώς να το κάνουμε;
Έτσι συχνά μου ξεφεύγουν και υποσχέσεις
πάνω στον έντονο διάλογο.
Κακώς βέβαια, γιατί την επόμενη στιγμή το μετανιώνω
και λέω ''Όρσε γαμπρέ, κουφέτα. Πάλι μαλακία έκανες''.

Συμβουλή Δανάης : Μην υπόσχεστε τίποτα,αν δεν είστε βέβαιοι πως μπορείτε να το υλοποιήσετε.
Διότι αν είστε καλά παιδιά -όπως είμαι εγώ-, μετά θα έχετε θέματα συνείδησης.
Ε, αν είστε κακά παιδιά, κάντε ό,τι θέλετε. Έχετε και το δικαίωμα και την ιδιότητα.

Η ανάρτηση αυτή, η....κοινωνικού περιεχόμενου έγινε με αφορμή που χθες σκεφτόμουν όλες τις φιλίες μου που χάλασαν κι ένιωθα έντονες τύψεις.
Όμως, δε γαμιέται;
Οι τύψεις προήλθαν από το γεγονός ότι οι μισοί το παίζουν θύμα και είναι τύπου '''Οταν τα έλεγα εγώ...''
Το θέμα είναι πως όταν χαλάει μία σχέση δεν φταίει ο ένας, αλλά και οι δύο.
Δεν υπάρχει θύτης και θύμα. Είμαστε όλοι και τα δύο αναλόγως την περίπτωση.
Αυτά προς αποκατάσταση της δικαιοσύνης.

Καληνύχτα & Καλό μήνα.
Να ονειρεύεστε.

6 σχόλια:

  1. πολύ....χμ..αληνιθινή ανάρτηση!!
    δεν νμζ πως έχω κάτι να προσθεσω σ'αυτά που λες, γτ αν πάρεις για παράδειγμα το διάλογό σου με άτομα π ήθελες να απομακρύνεις, τί άλλο θα μπορούσες να απαντήσεις?! δεν ξερω ρε φιλε καποτε θα σε ξεχασω οπως κι εσυ?? κ σιγα ο αλλος να μην ειναι στη θεση να το δεχτεί αυτό!! αν ήταν δε θα σε ρωτούσε καν! ;)
    οπότε ας μη ρωτάμε πράγματα αυτονόητα ή που οι απαντήσεις τους θα μας πονέσουν αν ειναι οι αληθινές! όπως λες στην εξέλιξη μιας οποιασδήποτε σχέσης εμπλέκονται 2 όχι ενας ! καλό σου απόγευμα!
    btw, maraveyas <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πριγκιπέσσα :)
      Όντως αληθινή ανάρτηση και κυρίως βιωματική.

      Ναι,δεν μπορείς να πληγώνεις τους ανθρώπους και πόσο μάλλον εκείνους με τους οποίους υπήρξε μια πιο ιδιαίτερη σχέση. Είναι αυτό. Οι άνθρωποι πάντοτε ονειροβατούμε κατά βάθος.
      Καλή συνέχεια!! :)

      Διαγραφή
  2. Μ'αρέσει, γιατί κι εγώ έτσι σκέφτομαι
    και τέτοια περνάω
    φίλη που προσπαθώ να ξεφορτωθώ: αχ κοίτα εκείνες τις γριούλες, λες να 'μαστε κι εμείς έτσι κάποτε;;;
    σκέψη: εμ, όχι, κατ' ακρίβειαν προσπαθώ να σε ξεφορτωθώ αυτό το δευτερόλεπτο
    λόγια: χα, εεεε, εμείς δεν είμαστε τόσο κοντές!


    όλο μαλακίες ξεφουρνίζω γιατί ο κόσμος με πιέζει συνεχώς για υποσχέσεις που δε θέλω να δώσω. και δεν τις δίνω. μονάχα μια έδωσα και τώρα μετανιώνω.

    να 'σαι καλά, καλή σου νύχτα δανάη :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τέτοιου είδους ερωτήσεις με ψιλοφρικάρουν πάντως και όσο να'ναι με φέρνουν σε μία θέση δύσκολη. :P

      Καλά κάνεις και δε δίνεις υποσχέσεις.
      Μέγα λάθος!

      Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο σου! :)
      Καληνύχτα!

      Διαγραφή
  3. Την περασα στα γρήγορα την ανάρτηση(κάτι καταραμένα αρχαία στη μέση βλέπεις)αλλά ένα συμπέρασμα έβγαλα!!Είσαι τρελό άτομο!!ΧΑΧΑ!!Καλά πιο τρελό από μένα αποκλειεται αλλά τεεεελοσπάντων!!

    Χαιρετώ και καλή επιτυχια!!

    ΥΓ:Ωραίες συμβουλές!!ΧΑΧΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πειράζει,σε συγχωρώ. xD
      Ευχαριστώ για το κοπλιμάν και ανταποδίδω, έχοντας διαβάσει κάμποσες αναρτήσεις σου. :P

      See you around xD

      Διαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.