10+1 φράσεις που με εκνευρίζουν!

Ο τίτλος τα λέει όλα! Η αφεντιά μου έχει τη τιμή να σας παρουσιάσει τις φράσεις που την εκνεύριζουν όσο δεν πάει! Κι επειδή στη βράση κολλάει το σίδερο, ξεκινάμε! 

1)Σκηνικό: Είμαι σε σπίτι με φίλο/φίλη/αίσθημα και από τη βαρεμάρα που μας δέρνει, κοιταζόμαστε σαν χάνοι. Τότε πετάω την ιδέα να βγούμε. Ο έτερος ανασηκώνει τους ώμους του αδιάφορα. Τον ρωτάω, ''που λες να πάμε;''. Απάντηση: ''Πάμε όπου θες!''. Μετά, ''Πάμε να φάμε;''. Απάντηση: ''Ε, όπως θες!''. ''Πάμε για πίτσα ή για κάτι gourmet σε στυλ πάπια με σάλτσα φράουλας;'' Απάντηση: ''Ε, ό,τι θες!'' (ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ! Μπορώ;;)

2)Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω! (Θέλω να πάω με τα πόδια στην Αμερική. ΜΠΟΡΩ γαμώτο σου;)

3)Το... ''υγεία!'' Συνηθισμένη απάντηση σε ερωτήσεις τύπου: ''Γαμώτο, ξέχασα να κάνω το τάδε!'' ή ''Ρε συ μόλις τώρα είδα την κλήση σου...'' ή ''Βγήκαμε, αλλά δεν πολυγουστάρω να κάνω κάτι!'' (Α στα διάλα μωρή πασαβιόλα, μου'χεις και υφάκι!)

4)Σκηνικό: Βρίσκομαι σε μαγαζί για ποτό κι έχω ήδη ψιλοζαλιστεί από το νταβαντούρι, τα φώτα και το αλκοόλ. Υπάρχουν μερικοί άκυροι που κοιτούν επίμονα, αλλά εγώ κιουρία, σημασία δε δίνω. Ώσπου πλησιάζει ένας νεανίας με ύφος χιλίων καρδιναλίων και μου πετάει ένα ''Τι γίνεται, μωρό; Γιατί δεν μας μιλάς;'' Έτσι και ακούσω αυτό το ''μωρό'' βγάζω φλύκταινες. Για στάκα βρε φίλε! Ο πατέρας μου είσαι ή η μάνα μου και με αποκαλείς μωρό στο άσχετο;  Και γιατί , τέλος πάντων, να σου μιλήσω; Ο φούρναρης της γειτονιάς μου είσαι; Για σε παρακαλώ!

5)Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω... (Φίλε, σου επιτρέψω-δε σου επιτρέψω, εσύ τα δικά σου θα τα πεις, οπότε άσε τις φιοριτούρες!)

6)Μαλάκα μου, γάμησε αυτό που είπες! (Καταρχήν, δεν είναι ό,τι καλύτερο για μια κοπέλα να την αποκαλούν ''μαλάκα μου'', έτσι και για εμένα. Και ειδικά να με αποκαλεί αρσενικός! Ξαφνικά, νιώθω σαν τον μάγκα από το Βοτανικό. Από κει και πέρα, αν η φράση ακουστεί από φίλο μου μπροστά στους γονείς μου τότε τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο. Οι γονείς μου με κοιτούν λοξά, εγώ κοιτώ μην έχουμε απρόοπτα (καρδιακά κι έτσι) και στο τέλος τα ακούω εγώ!)

7)Φιλάκια ρουφηχτά γλυκιά μου! (ΜΠΛΙΑΞ. Μισό, να σκουπιστώ από τα σάλια.)

8)Σκηνικό: Είμαι σε καφετέρια με παρέα και περνάμε υπέροχα. Γέλιο και χαμός! Εγώ, φυσικά, έχω ενημερώσει από πριν το αίσθημα για το που θα πάω και με ποιους (εκεί καταντήσαμε). Ξεχνιόμαστε και η ώρα περνάει. Τότε, λαμβάνω sms. ''Που είσαι;'' (Στου Zonar's για ελληνικό καφέ και παγωτό ''Σικάγο'' , αφού το έφερε και πρώτο στην Ελλάδα.) ''Μα, σου είπα ότι θα βγω με τα παιδιά!'' ''Είναι μαζί και ο τάδε;'' (Ο κατά φαντασίαν αντίζηλος) ''Ε, ναι...εδώ είναι.'' Η φράση-κλειδί: ''Να περάσω από κει;'' (Ευτυχώς που δε φαίνεται πως θες να μου κάνεις έλεγχο!) ''Όχι μωρέ ό,τι φεύγαμε! Άντε, τα λέμε σε λίγο!'' (Ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη, αγάπη!)

9)Που θα καταλήξει αυτή η σχέση; (Που θες να καταλήξει μάτια μου; Σε αρραβώνα, σε γάμο ή σε παιδί; Να'μασταν και 30 να πω!) ''Όπου καταλήγουν τέτοια πράγματα, παιδί μου. Στο γκρεμό!'' ''Δανάη, μιλάμε σοβαρά!''  Δεν είπα το αντίθετο! Με βλέπεις να γελάω;

10)Νιάου/Νιαρ! - Δεν καταλαβαίνω τι μόδα είναι αυτή και πολλές κοπέλες νιαουρίζουν στο άκυρο. Τις ρωτάς ''τι κάνεις;'' ''Νιάου!'' (Θες την άμμο σου αγαπητό μου αιλουροειδές;) ή ''Κούκλα είσαι σ'αυτή τη φωτογραφία!'' ''Νιαρ!'' (Μη με γρατζουνίσεις κιόλας!) 

11)Πρέπει να μιλήσουμε για τη σχέση μας! (Όχι, όχι , ΟΧΙ πάλι!) ''Τι άλλο να πούμε; Το'χουμε εξαντλήσει το θέμα!'' ''Μα, πρέπει! Περνάμε μια κρίση και...'' (ΟΧΙ λέμε! Θα κόψω τις φλέβες μου με ο,τιδήποτε αιχμηρό! Θα κάνω ό,τι θες , μα όχι αυτό! Θα σου αγοράσω όλη τη δισκογραφία των Doors. ΔΕΙΞΕ ΕΛΕΟΣ!) ''Δεν περνάμε καμία κρίση, παιδί μου!'' ''Αλήθεια;;'' (Αλήθεια ή ψέμματα, δε ξέρω, αλλά αφού πάντα καταλήγουμε σε καυγά όταν ''μιλάμε'' για τη σχέση μας, ας μη πούμε τίποτα!)

Αυτά από εμένα!

Καλό απόγευμα σε όλους σας!