Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Να'μαστε πάλι...

Χαίρε κόσμε!
Τούτη είναι η 1η ανάρτηση για το σωτήριον έτος 2012!
Νιώθω βαθύτατα συγκινημένη και ταυτοχρόνως ενθουσιασμένη.
Διατηρώ αυτό το ιστολόγιο από το 2010!
Τουτέστιν,αυτό είναι το μακροβιότερο blog που είχα ποτέ!
-Ποδαρικό στο blog θα κάνω με ασχετολογίες,να ξέρετε.-
Το λοιπόν,έχω στο ενεργητικό μου άλλα δύο blogs.
Κάποιοι κιόλας θα το ξέρετε, καθώς μερικοί από τους αναγνώστες αυτού του ιστολογίου είναι παλιοί γνώριμοι.
To πρώτο ξεκίνησε στις 3 Ιουνίου 2009, είχε διάρκεια 11 μηνών κι ''έκλεισε'' με 51 αναγνώστες. Η τελευταία ανάρτηση αφορούσε μία φίλη, την Ηλιάνα.
Το δεύτερο ξεκίνησε Απρίλιο, είχε διάρκεια μόλις 7 μηνών κι ''έκλεισε'' με 49 αναγνώστες. Η τελευταία δημοσιεύση δεν ήταν καν σημαντική, αφού μόνο έδινα το link αυτού του blog.

Το συγκεκριμένο ιστολόγιο όμως πραγματικά το αγαπώ. To ξεκίνησα στην μέση της Γ'λυκείου. Ουσιαστικά, σταμάτησα να γράφω στο προηγούμενο κι εγκαινίασα αυτό, γιατί είχα ανάγκη από μία -οποιαδήποτε- αλλαγή στη ζωή μου, έτσι μίζερη που την είχε καταντήσει η εμμονή των επερχόμενων πανελληνίων εξετάσεων. Τo blog αυτό ξεκάθαρα είναι ένα κομμάτι από εμένα, από τη ψυχή μου. Για πρώτη φορά, αφέθηκα τόσο, μίλησα για ανθρώπους που αγάπησα ή θαύμασα, είπα αρκετά πράγματα για εμένα, αναφέρθηκα σε απόψεις μου, μίλησα για όσα αγαπώ, για τους φόβους μου, για τα προβλήματά μου. Με τους πιο πολλούς αναγνώστες δε γνωρίζομαι προσωπικά, αλλά μόνο και μόνο επειδή διαβάζετε κάποιες από τις πιο ενδόμυχες σκέψεις μου, νιώθω λες κι είστε δικοί μου άνθρωποι.

Τέρμα με αυτά τα μελοδραματικά!
Ας κάνω έναν πολύ σύντομο απολογισμό του έτους 2011.
-> Έδωσα πανελλήνιες. [Πρώτο-πρώτο το αναφέρω. Παιδιά, μου'μεινε τραύμα!]
->Πέρασα στη φιλολογία. [Αυτό που το πας; Εντελώς κουφό.]
->Ομόρφυνα. [Παίδες, σοβαρά. Δεν έγινα και Μπαρντό, αλλά μια πρόοδος σημειώθηκε.]
->Με τον γνωστό-άγνωστο ΔΕΝ ξεμπέρδεψα. [Κολώνια που κρατά από το 2008. Ακόμα να εξατμιστεί.]
->Έκοψα τα πολλά-πολλά. [Τουτέστιν, πάνε κάτι μεθύσια που'κανα και μετά δε θυμόμουν ούτε τ'όνομά μου.]
->Ωρίμασα. [Ω, ναι. Έγινε και αυτό κι άρχισα να το αντιλαμβάνομαι από πέρσυ. Σοβάρεψα, έγινα περισσότερο λογική,άλλαξαν οι απόψεις μου σε κάποια θέματα. Βεβαίως, αυτό δεν είναι απαραιτήτως καλό.]
->Ξεφορτώθηκα/Με ξεφορτώθηκαν άτομα. [Πάνε πια τα ''παράσιτα'' από τη ζωή μου. Ξεμπέρδεψαν και ξεμπέρδεψα. Με κανά-δυο κιόλας οριακά πήγε το θέμα, κανά μήνα πριν φύγει το 2011. Δε λέτε καλά που προλάβαμε;]
*Ευτυχώς και κατά το έτος 2011 το χιούμορ μου δεν αλλοιώθηκε καθόλου.

Ok και ο απολογισμός!


Πάνε όμως τώρα οι γιορτές και τα πανηγύρια. Τώρα... τα κεφάλια μέσα. Διότι, έρχεται εξεταστική αδέλφια!Να σας ενημερώσω, ότι έχω ήδη ψιλοψαρώσει από το επίπεδο δυσκολίας της ύλης. Ώρες-ώρες, αναπολώ το διάβασμα της Γ'λυκείου. Αλλά μόνο το διάβασμα, όχι το όλο σκεπτικό. Τέλος πάντων... σήμερον έμαθα κάμποσες σελίδες λατινικού λεξιλογίου -τα λατινικά μού είναι ακόμη αδιάφορα εώς αντιπαθητικά- και συνεχίζω να παλεύω δυναμικά με την Οδύσσεια και την μετάφραση της. Δύσκολο να'σαι φιλόλογος, έστω και εκκολαπτόμενος.
Από την άλλη, δε βλέπω την ώρα να επιστρέψω Γιάννενα. Έχω τόσα σχέδια, για όταν ανέβω!
Ξέρετε...αν θυμάστε την ανάρτηση με τον τίτλο ''Μαλάκα!Θα οργανωθώ!''.

Επιπλέον, με έχει πιάσει μια μανία με τα κινούμενα σχέδια. Θα μπορούσατε να το πείτε και παλιμπαιδισμό. Δε ξέρω πόσοι ξέρετε το cartoon ''Phineas&Ferb'', αφού προβάλλεται μόνο από κανάλι της Nova, αλλά είναι πλέον το αγαπημένο μου. Έχω κατεβάσει ήδη μερικά επεισόδια κι ευελπιστώ να κατεβάσω κάποτε και ολόκληρη την 1η season (no seed) κι αργότερα τη 2η. ΤΕΤΟΙΟ κόλλημα. Κατά τα άλλα όμως, μ'αρέσει πολύ και το κλασσικό ''Τom&Jerry''. Εγώ υποστηρίζω τον γάτο. Και φυσικά...λατρεύω ό,τι έχει σχέση με την οικογένεια Duck, με έμφαση στον Donald και τον Scrooge. Ναι, ναι. Είμαι σίγουρα 18.

Στο περιβόητο ρεβεγιόν πέρασα εξαιρετικά. Αν και δε φόρεσα ούτε μια παγιέτα, έτσι για το εορταστικό κλίμα. Όσο για το βάψιμο...ε, όπως βάφομαι κάθε μέρα. Βασικά, ήμασταν στο σπίτι του κολλητού μου μία μεγάλη παρέα κι εκεί αλλάξαμε το χρόνο. Περάσαμε ωραία, διότι η βραδιά είχε λίγο απ'όλα! Και τραγούδι (ας όψεται το karaoke) και χορό και καυγάδες και ερωτικά μπερδέματα και εξομολογήσεις...Αυτά γίνονται στις μεγάλες παρέες. Τι να κάνουμε;

-Εσείς, αλήθεια, περάσατε καλά;-


Αυτά!
Ελπίζω το 2012 να διαβάζω τις σκέψεις σας πιο συχνά!


Καληνύχτα...[Πήγε 3, να δω πως θα ξυπνήσω το πρωί!]

2 σχόλια:

  1. κι εγώ τ' αγαπάω πολύ το blog μου, γιατί ξέρω πως είναι κομμάτι μου..
    η οικογένεια duck μου κάνει παρέα πάνω κάτω τη μισή μου ζωή μέχρι τώρα :)
    ώστε φιλόλογος, ε;
    το σκέφτομαι κι εγώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tα comics είναι θρησκεία, τι να λέμε από κει και πέρα; :P

    Κοίτα, έχω να σου πω πως είναι τέρμα ενδιαφέρουσα ως σχολή, αλλά με πολλές δυσκολίες. Αν αγαπάς τα αρχαία, τα λατινικά, ή τη λογοτεχνία, μη διστάσεις καθόλου. Π.χ εγώ έχω τρέλα με τα αρχαία.
    Αν το έχεις μεράκι, μπορείς να προχωρήσεις και πολύ περαιτέρω...σε έρευνες κ.λ.π. Σκέψου το. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.